Reisverslag – Projectmanagementhike op de Utrechtse Heuvelrug

Op de kaart zag het er eenvoudig uit: een korte oversteek via een wildwissel, een rechte lijn naar het volgende pad. Maar de werkelijkheid kent zijn eigen logica.
Ter plekke bleek de doorgang afgesloten, en met één blik op het hek veranderde de route.
We moesten omlopen. Het plan verschoof.
Maar het gesprek — dat ging onverstoorbaar door.

Een spontaan avontuur

Vrijdagmorgen verzamelden tien enthousiaste IPMA-leden zich aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug voor de allereerste projectmanagementhike. Geen strak programma, geen vooraf gedefinieerde leerdoelen, geen sheets of werkvormen.
Alleen wandelschoenen, frisse lucht en de bereidheid om echte gesprekken te voeren.

Vanaf de eerste stappen ontstond er een ontspannen ritme. De natuur maakte het makkelijk om los te laten wat je normaal gesproken vasthoudt: deadlines, rollen, agenda’s. De heuvelrug gaf ruimte — letterlijk én figuurlijk.

Gesprekken die zich vanzelf verdiepen

Terwijl we stevig doorstapten, vloeiden de gesprekken moeiteloos van het ene onderwerp naar het andere. Niet omdat het moest, maar omdat het mocht. Omdat er ruimte was.

Projectprofessionals deelden hun ervaringen over leiderschap, samenwerking en omgaan met veranderingen. Sommigen vertelden over complexe stakeholders, anderen juist over de menselijke kant van hun werk: balans houden, grenzen stellen, omgaan met onzekerheid.

Geen tafel, geen timer, geen notulen.
Alleen een pad door het bos waar ruimte ontstond om eerlijk te praten.

De onverwachte omweg door de natuur voelde bijna symbolisch — een herinnering dat plannen in projecten zelden precies zo lopen als op papier, maar dat de waarde soms juist ontstaat in het aanpassen, meebewegen en doorpraten.

Wat de wandeling opleverde

Aan het einde van de dag was het geen klassieke netwerkbijeenkomst geweest, maar iets wezenlijkers:

• Herkenning in elkaars verhalen
• Verbinding buiten functietitels en organisaties om
• Tijd om te reflecteren op eigen rol, houding en groei
• Een veilige setting waarin luisteren belangrijker werd dan zenden
• Echte gesprekken, zonder agenda, zonder tijdsdruk

Het maakte dat deelnemers sneller tot de kern kwamen. Geen rol, geen masker, geen verwachting. Alleen professionele collega’s die elkaar ontmoeten als mens.

Een hike die smaakt naar meer

De Utrechtse Heuvelrug gaf ons bossen, paden en een onverwachte omweg. Maar vooral gaf het ruimte: om te praten, te luisteren en opnieuw te ontdekken waarom we dit vak zo belangrijk vinden.

Het was geen wandeling over kilometers.
Het was een wandeling over ervaringen.

En het smaakte duidelijk naar meer.